...

Tutaj kierujcie pytania do mnie, na które postaram się odpowiedzieć w miarę możliwości.

...

Postprzez milanowianka N, 06.01.2008 14:54

Za tę chwilę pełną śmierci dziwnej

Za tę chwilę pełną śmierci dziwnej,
która w wieczność niezmierną opływa,
za dotknięcie dalekiego żaru,
w którym ogród głęboki omdlewa.
Zmieszały się chwila i wieczność,
kropla morze objęła -
opada cisza słoneczna
w głębinę tego zalewu.

Czyż życie jest falą podziwu, falą wyższą niż śmierć?
Dno ciszy, zatoka zalewu - samotna ludzka pierś.
Stamtąd żeglując w niebo
kiedy wychylisz się z lodu,
miesza się szczebiot
dziecięcy - i podziw.

Życie niedokończone
gdy oczy ci zamkną i zapalą świecę
miłość spełnioną i nieudaną
płacz
między mądrością i zabawą
Bożej powierzam opiece...

Karol Wojtyła
milanowianka
 
Posty: 2
Dołączył(a): Śr, 27.06.2007 18:24

Powrót do Korespondencja